Rozpoznać siebie w sobie. Odnaleźć mądrość potencjału w SOBIE. Docenić to, że wszystko co w nas jest jest tak jak miało być. To rodzaj akceptacji, który jest wewnętrzną zgodą na siebie samego. Wiesz nikt nie da ci jej z zewnątrz, ona potrzebuje wydarzyć się w tobie. Chodzi o to, żeby twoje życie, to że żyjesz, mogło być wydarzeniem dla ciebie. Wydarzeniem, z którego można czerpać satysfakcję. 

Jakby to było podobać się SOBIE?

• Zachwycić się sobą?
• Zafascynować sobą?
• Interesować sobą?
• Odpowiadać sobie?
• Być odpowiednim dla siebie?
• Mieć radość z tego kim się jest?
• Przypaść sobie do serca?

Wszystko to są synonimy podobania się sobie. Trudne do przyjęcia dla wielu osób. Jak to? Jak można podobać się sobie, przecież to bezczelne prawda? A jednak twarz może być maską pokazywaną światu, zastygłą w grymasie roli, w którą cię ubrano, ale możesz też zdecydować jak chcesz ją ukształtować. “Odpowiadać sobie” zawiera w sobie odpowiedź. 

Odpowiadać sobie to jednocześnie akceptować siebie i odpowiadać na siebie, dawać sobie pozytywną odpowiedź na siebie samego. Polubić swoją twarz, wizerunek, który dajemy światu. To ważne, by mieć zdrowy obraz siebie, wyobrażenie o sobie, z którym wychodzisz do świata. 

Czy jest ci do twarzy we własnej osobie? Zatrzymaj się na chwilę. Obejrzyj delikatnie dłońmi swoją twarz. 

• Jaka jest moja twarz? 
• Co mi się w niej podoba? 
• Co lubię w tej realnej twarzy, którą widzę w lustrze?

Wiesz, że twarz to ta część naszego ciała, której nie możemy zobaczyć bez lustra? Dla mnie to było ciekawe od odkrycie – choćbyś nie nie wiem jak wyginał nie możesz zobaczyć swojej twarzy bez kogoś z zewnątrz. 

Wielu ludzi nie lubi swojej twarzy – znajdują w niej coś do poprawienia, dla niektórych jest to za duży nos, ktoś uważa, że cera jest niewłaściwa, inny negatywnie ocenia zbyt wysokie czoło. 

Deprecjonujemy swoją twarz, a przecież to nasza wizytówka dla świata. 

Czasami mówimy, że warto żyć tak, żeby móc sobie spojrzeć w twarz w lustrze. Warto, bo to powiedzenie mówi o zgodności z naszymi wartościami. Zachować twarz oznacza być swojej stronie, po stronie tego, w co wierzymy. 

Wybierać zgodnie ze sobą, zobaczyć wartość wypisaną na twarzy. 

Czy doceniasz to, co w nim widzisz? 

Czy lubisz swoją twarz, która jest tym, co pokazujesz światu? 

Może dlatego mamy nieprawdziwy obraz siebie? 

Może zbyt często przeglądamy się w krzywych zwierciadłach oczekiwań innych? 

W ich krytycznym myśleniu na temat tego, jacy powinniśmy być? 

A może to już nawet nie jest kwestia lustra zewnętrznego, tylko naszego wyobrażenia jak ludzie nas widzą? 

Utrzymujemy więc jakiś obraz siebie, jakąś twarz przed ludźmi. 

– Widzieć siebie.

– Otworzyć oczy. 

– Spojrzeć czule

…Z miłością

Wartość jest w nas złożona. Niezależnie od tego, czy ją chcemy uznać, ona jest, bo życie jest wartością. Zobacz, że piękno gór istnieje niezależnie od tego, czy ty w nie chodzisz i masz chęć się nimi zachwycić. Jest bo góry są. Nie każdy doceni i uzna ich piękno, ale to niczego im nie odbiera. Ich majestat pozostaje niezmienny, niezależnie od ocen, niezależnie od ilości zadowolonych czy niezadowolonych turystów. Góry pozostają w swoim pięknie.

Jakimi oczami patrzysz na siebie?

* Fragment książki: Mądra wdzięczność. Jak odnaleźć wartość w sobie i świecie.